കഫെ ബ്രൌണി

കാലവര്‍ഷത്തിന്‍റെ ആക്രമണം തുടങ്ങിയ ദിവസങ്ങളിലൊന്ന്‌. അവധിയുടെ ആലസ്യത്തില്‍ മയങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ എന്‍റെ  ഒരു സുഹൃത്തു രാവിലെ 9:30ക്കു വിളിച്ചുണര്‍ത്തി. നാശം എന്നു മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഫോണ്‍ എടുത്തു. "അളിയാ ഇന്നെന്താ പരിപാടി?". "പ്രത്യേകിച്ചൊന്നുമില്ല", ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു. "എടാ നമുക്കു കൈറ്റ്സ്‌ പടത്തിനു വിട്ടാലൊ. കിടിലന്‍ പടമാ", അവന്‍റെ ഭാഷ്യം. "എടാ അതിന്‌ അതു ഇന്നലെ റിലീസ്‌ ആയതല്ലെ ഉള്ളു? ആ പൊയ്കളയാം". അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ 4 സുഹൃത്തുക്കള്‍ 11:30ന്‍റെ നൂണ്‍ ഷോ ഫിക്സ്‌ ചെയ്തു.പടത്തിനായതു കൊണ്ടു ഞാന്‍ വേഗം എണിറ്റ്‌ റെടി ആയി. എന്‍റെ കൃത്യനിഷ്ഠയെ പറ്റി എനിക്കു തന്നെ ഒരഭിമാനം.അതെ പറ്റി ആലൊചിച്ചു കൊണ്ടു വീട്ടില്‍ ഇരുന്നപ്പം അവന്‍ വിളിച്ചു,"എടാ നീ ഇറങ്ങിയില്ലെ?". "അളിയാ ഞാന്‍ വഴിയിലാ", ഞാന്‍ തട്ടിവിട്ടു. എന്നിട്ടു നേരെ വച്ചു പിടിച്ചു, മൂവാറ്റുപുഴ ഐസ്സക്സ്‌ തിയറ്ററിലേക്ക്‌.

പടം നല്ല പൊട്ട. അതിന്‍റെ നിരാശയില്‍ നമ്മള്‍ 3 പേരും അവനെ ചീത്ത പറഞ്ഞു നില്‍കുകയാണ്‌. ഗതികെട്ട അവന്‍," അളിയാ ഒരു ഐഡിയ, ഫുഡ്‌ അടിക്കാന്‍ വിട്ടാലൊ?". ഇനി അതെങ്കിലതു എന്നു മനസ്സില്‍ ഉറപ്പിച്ചു തിയറ്ററിനു പുറത്തേക്ക്‌. മഴ അപ്പോഴും ഉണ്ട്‌. മൂവാറ്റുപുഴ എന്ന മെട്രോ പട്ടണത്തിന്‌ ഒരു പ്രത്യേകത ഉണ്ട്‌, ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ അവിടെ കൊള്ളാവുന്ന ഹോട്ടല്‍ ഒന്നുമില്ല. ഞങ്ങള്‍ നടന്നു നടന്നു മടുത്തപ്പോള്‍ അതാ എന്‍റെ മറ്റൊരു സുഹൃത്തു ബസ്സ്‌ സ്റ്റാണ്റ്റിന്‌ പുറത്തു വായിനോക്കി നില്‍കുന്നു. അവന്‍റെ വീടു അവിടെ അടുത്താണ്‌. ഭയങ്കര ജോലി ഒക്കെ ചെയ്യുന്നപോലെ വിയര്‍ത്താണ്‌ അവന്‍റെ നില്‍പ്‌. ഞങ്ങളെ കണ്ട പാടെ അവന്‍റെ മുഖത്തു ഒരളിഞ്ഞ ചിരി."അളിയാ എന്താ ഇവിടെ?" ഞങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു. "ഞാന്‍, ഞാന്‍ പിന്നെ, ചുമ്മാ കാറ്റു കൊള്ളാന്‍", അപ്പോ കിട്ടിയ വാക്കൊക്കെ ഉപയോഗിച്ചു അവന്‍ വാക്യം പൂരിപ്പിച്ചു. "കാറ്റു കൊള്ളാന്‍ ടൌണിന്‍റെ നടുക്കാണോടാ നില്‍കുന്നത്‌? അതു പോട്ടെ, നി ഒരു നല്ല ഹോട്ടല്‍ പറഞ്ഞു താ". അവാനാണ്‌ ഞങ്ങളെ കഫെ ബ്രൌണി എന്ന ഹോട്ടലിലേക്കു പറഞ്ഞു വിട്ടത്‌.

 മൂവാറ്റുപുഴ എന്ന വന്‍ മെട്രോക്ക്‌ യാതൊരു വിധത്തിലും ചേരാത്ത വിധത്തിലുള്ള, ഒരു വൃത്തിയുള്ള ഹോട്ടലാണ്‌ കഫെ ബ്രൌണി. അവിടുത്തെ ബുഫെക്കു ഞങ്ങള്‍ കയറി. വെജ്‌ ബിരിയാണി, ചോര്‍, ചപ്പാത്തി, കുറച്ചു ചപ്പാത്തി കറി, അവിയല്‍, അച്ചാര്‍, തോരന്‍, പുളിശ്ശേരി, പിന്നെ അറിയാത്ത കുറച്ചു കറികള്‍, പലവിധ സാലടുകള്‍, ക്രീം കേക്ക്‌ എന്നിവ ആയിരുന്നു മെയിന്‍ ഐറ്റെംസ്‌. വേഗം ബിരിയാണിയില്‍ ഒരു പിടിത്തം പിടിച്ചു. ബുഫേ കഴിക്കുമ്പൊള്‍, ഫ്രീ ആയി കിട്ടുന്ന ഫുഡ്‌ കഴിക്കുന്ന പോലെ ഒരു തോന്നല്‍ വരും. അതു മുന്നൊട്ടുള്ള കുതിപ്പിന്‌ എപ്പോഴും ഒരു പ്രചോദനമാണ്‌. കറിയൊക്കെ ആവശ്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ എടുത്തു. ഒരു ചിക്കെന്‍ 65ഉം ഓഡര്‍ ചെയ്തു. ഭക്ഷണം കണ്ടതോടെ എല്ലാവരും വര്‍ത്തമാനമൊക്കെ മറന്നു. എന്തിനു, നേരെ നോക്കുന്നു പൊലുമില്ല. ഒരു മത്സര ഐറ്റം പോലെ.

രണ്ടാമതു ചോറിലായിരുന്നു ശ്രിദ്ധിച്ചത്‌. ക്രീം കേക്ക്‌ 2ആം വട്ടവും മേശയിലേക്ക്‌. ഒരെടുക്കലില്‍ ഒരു ചെറിയ പ്ളേറ്റ്‌ മുഴുവന്‍ കേക്ക്‌ ആണ്‌ എടുക്കുന്നത്‌. മറ്റുള്ളവര്‍ ശ്രിദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നൊന്നും നോക്കുന്നേയില്ല. 2ആം വട്ടവും എല്ലാവരും ഫിനിഷ്‌ ചെയ്തു. "ബുഫെയല്ലേ. നമ്മള്‍ നിര്‍ത്താന്‍ പാടില്ല", മനസ്സു പറഞ്ഞു. അപ്പോഴാണ്‌ ഒരുത്തന്‍ "എടാ ചപ്പാത്തി സൂപ്പര്‍" എന്നു വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്‌. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല. ഞങ്ങള്‍ 3ഉം പാഞ്ഞു. ചപ്പാത്തി പ്ളേറ്റ്‌ കാലി.സപ്പ്ളൈര്‍ ബില്ല്‌ എഴുതട്ടെ എന്നു ചോദിക്കാന്‍ വന്നതും നിരാശനായി മടങ്ങിയതും ഒപ്പമായിരുന്നു. അപ്പൊളാണ്‌ ക്രീം കേക്ക്‌ പ്ളേറ്റ്‌ കാലിയായതു ശ്രിദ്ധിച്ചത്‌. അവര്‍ രണ്ടാമതും ലോഡ്‌ ചെയ്തു. ഞങ്ങള്‍ വീണ്ടും ആക്രമണം തുടങ്ങി. അവസാനം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കുമ്പൊഴും ക്രീം കേക്കും കഴിച്ചാണ്‌ എല്ലാവരും ഇരുന്നത്‌. അങ്ങനെ അതു പിന്നെയും കാലി. ഞങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടോ എന്തൊ അവര്‍ പിന്നിടു ലോഡ്‌ ചെയ്തതു അലുവയായിരുന്നു. "എടാ നമ്മളെ പറ്റിച്ചെടാ", കൂടെയുള്ളവന്‍ പറഞ്ഞു. ആ വാശിയില്‍ അതും വേഗം തീര്‍ത്തു.

 "സാര്‍ ഞങ്ങള്‍ ബുഫെ ഇന്നത്തേക്കു ക്ളോസ്‌ ചെയ്യുകയാണ്‌", വെയിറ്റര്‍ ഗദ്യന്തരമില്ലാതെ വന്നറിയിച്ചു. ഓരോരുത്തരും കഴിച്ചതിനെപറ്റി ഞങ്ങള്‍ അഭിമാനപൂര്‍വം മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കുവച്ചു. ബില്ലും പേ ചെയ്തു ഞങ്ങള്‍ പുറത്തേക്ക്‌. 10 രൂപക്കു ഒരു കിലോ പോത്തിറച്ചി കൊടുക്കേണ്ടി വന്ന വെട്ടുകാരന്‍റെ മനോഭാവത്തോടെ ഞങ്ങള്‍ക്കു ബില്ല്‌ കളക്റ്റര്‍ ബാക്കി തന്നു. പടം നിരാശക്കു വകയുണ്ടാക്കിയെങ്കിലും ഇതില്‍ വിജയിക്കാനായതു ഞങ്ങള്‍ക്ക്‌ സന്തോഷം തന്നു. തിരികെ ബസ്സില്‍ കയറുമ്പോഴും കടക്കാരന്‍ ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ ഞങ്ങള്‍ എല്ലാവരും അദ്ദേഹത്തിനു റ്റാറ്റാ പറഞ്ഞു.